Naar jaarlijkse traditie verzamelden de Zwitserse SN-fokkers in Visp voor hét topevenement van het jaar, de befaamde Widdermarkt. Dit indrukwekkend zicht van 423 toprammen
op een rijtje, netjes gerangschikt volgens leeftijd, was iets dat we met onze eigen ogen eens wilden zien! We vertrokken reeds op woensdag 6 maart voor ons avontuur.
Zonder al te veel planning, was het doel de streek te verkennen en zoveel mogelijk contacten te leggen bij de lokale fokkers.
Onze eerste overnachting was bij een fokker van Walliser landschafen en 'Bruin'halsgeiten in Unterägeri. Ik wou zoveel mogelijk te weten komen over dit aanverwante schapenras en de Zwitserse
cultuur. Na een gezellig babbel en lekkere maaltijd, bezochten we zijn impressionante kudde en biologische winkel. Naast schapen en geiten kan je er eenden, kippen, bijen, een uitgebreide
boomgaard en vele kunstobjecten terugvinden. Een echte aanrader!
Vanuit Unterägeri, staken we de bergpas over met een autotrein om ons naar het centrum van de actie te begeven: VISP. Daar aangekomen hadden we een afspraak met de voorzitter van de vereniging
van Walliser landschafen die ons zijn verschillende koppels op de bergflanken toonde. Hij vertelde dat de Walliser landschafe de echte voorouder is van de SN en dat zijn raszuivere
dieren af en toe lammeren met SN-kenmerken hebben. Na uitselectie van deze lammeren zou het huidige SN schaap ontstaan zijn.
Vrijdag 8 maart, de dag voor the mainevent, is een erg drukke dag voor alle fokkers. Alle dieren moeten namelijk een grondige wasbeurt krijgen, zodat ze op hun paasbest zijn
voor de keurders. Dit wassen is een echte gemeenschaps- en familiegebeurtenis, waarbij iedereen een handje toesteekt. Wij volgden de familie Wyssen uit Mund, die reeds generaties
gepassioneerd met SN-schapen bezig zijn. Als kers op de taart ontmoetten we bij het wassen ook Raymond Mcallister, voorzitter van de Blacknose society in Engeland en ware beroemdheid door
reportages op BBC2. Na het harde werk, schoven we aan aan de familietafel voor een lekkere picknick.
Die avond gingen we al eens een kijkje nemen op het plein waar het spektakel ging plaatsvinden (het lag op wandelafstand van ons hotel). Alles was goed georganiseerd en klaar voor de
ontvangst van fokkers en dieren. De volgende ochtend waren we al vroeg op om de dieren en de keuring te bewonderen. De hele voormiddag gingen de experten in duo, gekleed in blauwe overall,
aan de slag om de honderden dieren kritisch te beoordelen (gekeurde dieren werd met een kleur gemarkeerd). Eén duo experten, gekleed in rode overall, deden niet mee aan de eerste keuring, maar
fungeerden als 'rechters', wanneer de fokkers de resultaten betwisten (slechts één fokker haalde zijn slag thuis!)
Uiteindelijk werden 33 dieren met de maximumscore bekroond. Hierbij ook de prijsram van Kilian Schnydrig (persoon in de gele overall op de vierde foto), die we zelf gewassen hadden!
De dag erop bezochten we nog een fokker hoog in de bergen van Erschmatt. Zij had een prachtige professionele stal, waar ze een mengsel van SN en landschafes huist. Ze vertelde dat als je
een vrouwelijke landschafe kruist met een SN-ram, je prachtige zwarte landschafes bekomt. Na dit bezoek vertrokken we huiswaarts, in de wolken van alle ontmoetingen en ervaringen..
